Patiënt aan het woord: Marianne Strik (57) werd geopereerd aan haar galblaas

‘Ik had het gevoel dat ik een privékliniek binnenkwam. De sfeer was heel ontspannen, rustgevend en gemoedelijk. Tussendoor was er tijd voor een grapje en een gekkigheidje. Het was voor mij echt een meerwaarde om in Noordwest Foreest Kliniek geholpen te worden. Het is kleinschaliger dan het ziekenhuis. Je bent hier echt patiënt, en geen nummer. Het voelde heel goed.’

Zelfde middag weer naar huis
‘Ik moest me ’s morgens melden bij de balie en werd daar heel spontaan en vriendelijk ontvangen. Een verpleegkundige bracht me naar een ruimte waar ik even een vragenlijstje in moest vullen en waar ik de eerste pijnmedicatie kreeg. Er stond al een rolkarretje klaar met een operatiehemd, ochtendjas en warme sokken, dus ik kon me direct omkleden. Na een uurtje werd ik lopend naar de ruimte gebracht waar iedereen voorbereid wordt op de operatie. Ook daar was het eigenlijk heel erg gezellig en werd ik goed geholpen. Vervolgens was het tijd voor de OK waar ik onder narcose werd gebracht. Ik werd na de operatie wakker op de uitslaapkamer en omdat alles goed was gegaan mocht ik dezelfde middag, na een bezoekje van de chirurg, alweer naar huis. Er is constant veel aandacht voor iedereen en je wordt goed verzorgd. Waar ik erg van opkeek, is dat ik de volgende dag nog werd gebeld om even te horen hoe de nacht gegaan was en hoe het verder ging. Super! Ik raad iedereen aan om een ingreep in Foreest Kliniek te doen, als je daarvoor in aanmerking komt.’

Snel aan de beurt
‘Ik zou eigenlijk al eerder geholpen worden in Den Helder, maar dat moest door coronadrukte in het ziekenhuis helaas uitgesteld worden. Dat was onmacht. Ik zou toen op 19 mei geholpen worden in Foreest Kliniek, maar kon uiteindelijk al een week eerder terecht. Dus dat is toch nog erg snel gegaan. Ik ben nu de medicatie aan het afbouwen, waardoor ik me nu even iets minder lekker voel. Maar dat ligt niet aan de behandeling hoor. Ik moet gewoon goed naar mijn lijf luisteren.’